پهنه بندی خطر خشکسالی مناطق خشک با استفاده از روشهای دانش مبنا در محیط GIS (مطالعه موردی: حوضه شیطور، یزد)

خشکسالی تاثیرات منفی بسیاری روی اقتصاد، محیط زیست و کشاورزی می گذارد و خسارات سنگینی را برای قسمت های مختلف جهان به بار می آورد، لذا تخمین و پیش بینی خشکسالی همواره یک مسئله مهم برای تصمیم گیرندگان و برنامه ریزان بوده است. هدف از این تحقیق پهنه بندی خطر خشکسالی در حوضه شیطور واقع در استان یزد با تلفیق داده های ماهواره ای، محیطی و هواشناسی می باشد. بدین منظور از تصاویر ماهواره ای ALOS (تیر 1388)، نقشه های توپوگرافی مقیاس 25000/1 و آمار بارندگی، دما و تبخیر ایستگاههای هواشناسی استفاده شده است. در ابتدا لایه های اطلاعاتی عوامل موثر بر خشکسالی (شیب، جهت، ارتفاع، دما، بارندگی، تبخیر، کاربری اراضی، تراکم شبکه آبراهه ها و درصد پوشش گیاهی) تهیه و سپس با استفاده از منطق فازی و براساس حساسیت به خشکسالی استاندارد گردید. از روش سلسله مراتبی جهت تعیین وزن هر پارامتر استفاده شد. به منظور تلفیق لایه های مذکور از دو روش شاخص وزنی و اپراتورهای مختلف منطق فازی و به منظور ارزیابی نتایج حاصله از شاخص عمودی خشکسالی اصلاح شده[1] (MPDI) استفاده شده است. نتایج نشان داد که از بین روشهای مورد استفاده، روش شاخص وزنی با بالاترین دقت (81/0R2 =) می تواند به منظور پهنه بندی خطر خشکسالی مورد استفاده قرار بگیرد.       [1] Modified Perpendicular Drought Index